واریس مانند سایر بیماری ها توسط راه هایی تا حدودی قابل پیشگیری است اما از آنجایی که عوامل متعددی در ایجاد آن دخیل هستند، روش های پیشگیری به صورت محدود باعث پیشگیری می شوند. مانند مانور های مخصوص در حین طولانی ایستادن و پوشیدن جوراب واریس به خصوص در خانم های باردار و کسانی که طولانی مدت ایستاده هستند.

عموما واریس یک بیماری بی خطر طبقه بندی می شود اما انواعی از واریس های مادرزادی که معمولا نادر هم هستند، ممکن است با بیماری های عروقی نسبتا پیچیده و خطرناک همراهی داشته باشند. از طرفی در برخی مطالعات واریس با افزایش احتمال لخته ی داخل عروق وریدی عمقی ( DVT ) همراه بوده است ولي اين ارتباط به طور ١٠٠٪؜ اثبات نشده است.

پوشیدن جوراب واریس به طور معمول ممکن است باعث جلوگیری از ایجاد واریس شود ولی تضمین کننده ی عدم ابتلا به واریس نیست. به طور کلی پوشیدن جوراب واریس در حین فعالیت های ایستاده می تواند تا حدی مؤثر باشد.

وزن بالا، بارداری و زایمان، سابقه خانوادگی ابتلا به واریس. واریس در خانمها و در پای چپ شایعتر است.

با روش های درمانی توسط دکتر امید شافع بازگشت واریس در عروق درمان شده مشاهده نشده و رگ های درمان شده به طور کامل از بین می روند. این امر نیازمند تشخیص دقیق آناتومی عروق، سونوگرافی تخصصی، مسیر یابی صحیح منشا واریس ها می باشد که این موارد به تبحر پزشک معالج بستگی دارد.

بین واریس و لخته ارتباط خفیفی وجود دارد و درمان واریس به معنای عامل کاهنده ی ایجاد لخته محسوب نمی شود.

خیر، درمان واریس در دوران بارداری ممنوع می باشد.

پروسه ی از بین رفتن واریس ها بین ۶ ماه الی یک سال طول خواهد کشید. گاها در فضای مجازی مشاهده می شود واریس ها در لحظه ی تزریق محو می شوند. لازم به ذکر است که هنگام تزریق به صورت لحظه ای واریس ها محو می شوند ولی بعد از گذشت چند ثانیه که خون به داخل عروق برمی گردد، رنگ و شکل ظاهری واریس ها نیز بر می گردند و به ۶ ماه الی یک سال زمان احتیاج داریم تا واریس ها رفع شوند.